วันพุธที่ 21 กันยายน พ.ศ. 2559

NC Part17 (Mr. Taehyung

....ทั้งใบหน้าเหยเกและปากบางล่างที่ใช้ฟันกัดจนเป็นเส้นตรงของคนตรงหน้า มันเชื้อเชิญให้แทฮยองมีอารมณ์พุ่งขึ้นมาเป็นอย่างมาก
ถ้าให้เร่งรัดความต้องการจริงๆ เค้าคงจะทุ่มคนตัวบางตรงหน้าลงแล้วจบด้วยท่าหลายท่าที่เขาคิดเอาไว้
แต่แล้วทุกอย่างมันต้องเป็นไปตามขั้นตอน ค่อยๆแทะโลมไปเรื่อยๆพอหอมปากหอมคอ แล้วค่อยจัดหนักๆที่ช่วงท้ายๆ

บีบหน้าอกฉันสะได้!

"คุณแทฮยอง..อื้อ..." มือของเขายังคงเค้นหนักๆที่สองเต้าฉัน ปากหนาหยักไล่จูบที่บริเวณต้นคอของฉันอย่างค่อยเป็นค่อยไป

แต่เค้าถามฉันสักคำไหมว่าอนุญาตที่จะทำเรื่องแบบนี้กับเขาหรือยัง?

ฟึบ~ มือหนาคว้าเอาผ้าเช็ดตัวที่ตกค้างอยู่ที่ช่วงบั้นท้ายของฉันออก ก่อนจะขยับตัวฉันให้นั่งคร่อมไปที่ตักแกร่งของเค้า

ปากร้อนๆไล่ต้อนจูบจากต้นคอมาถึงเนินอก แรงขบเม้มทำให้ฉันเผลอจิกมือไปที่ไหล่เค้าเสียดื้อๆ

"คุณแทฮยอง..อ่า..ฉัน...ไม่" ฉันอยากจะพูดปฏิเสธไปเหลือเกิน แต่เพียงแค่แทฮยองได้ยินเมื่อครู่ เค้าก็รีบส่งเรียวลิ้นร้อนๆเข้าเลียที่ยอดอกฉัน เค้าจงใจที่จะหยุดคำพูดฉันไว้

ผู้ชายบ้า!

"จะบอกว่าไม่ยอมร่วมด้วยใช่ไหม?" แทฮยองผละปากพูดก่อนจะโลมเลียต่อไป ซึ่งฉันเองแทบจะไม่ได้นึกถึงคำพูดนั้นเลย

"ชะ..ใช่!"

"ขนาดนี้แล้ว ไม่ให้ก็ใจร้ายไปหน่อยไหมล่ะคนสวย?"

"ไม่หรอก คุณนั่นแหละใจร้าย" ฉันรีบจับหัวแทฮยองให้ผละจากหน้าอกตัวเอง ก่อนจะมองใบหน้าที่ต้องการสุดฤทธิ์ของผู้ชายคนนี้นิ่งๆ

"?"
"คุณมองแค่ฉันเป็นแค่ของเล่น ใจร้ายไปไหม?"

"อ๋า...แล้วอยากเป็นอะไรครับ หืม?" มือหนาเข้าเขี่ยยอดอกฉันไปมาจนอยากจะตีสะให้มือแตกเลย

"คนสำคัญ"

"•.•?"

"คุณให้ฉันไดไหมล่ะ?" มันก็แค่ประโยคที่ฉันคิดว่าแทฮยองไม่น่าจะให้กลับมาหรอก แต่ก็อยากมีหวังเหมือนทุกๆครั้ง

"แค่นี้หรอที่อยากได้?"

"อืม(. .)"

"ฉันให้เธอได้มากกว่านี้อีก"

พรืบ~

...ร่างสูงคว้าเอวบางไว้ก่อนจะเหวี่ยงลงที่เตียงนุ่มเบาๆ แล้วดันตัวเองให้ขึ้นไปคร่อมเธอเอาไว้ สายตาสอดส่องในยามที่ร่างกายของคนตรงหน้าไร้อาภรณ์ไดๆปกปิด

มันช่างเป็นภาพที่น่ามอง ปลุกเร้าได้ดียิ่งกว่าเข้าเว็ปดูผู้หญิงมานอนช่วยตัวเองเสียอีก
แทฮยองคิดแบบนั้น

"อนุญาตสักทีสิ"

"สัญญากับฉันได้ไหมว่าจะไม่ทิ้งฉัน จะมองว่าฉันเป็นคนสำคัญของคุณ"

"....." แทฮยองเงียบ เหมือนกำลังคิดอยู่ในใจ

"ถ้าคุณไม่ ฉันก็ไม่"

"ตกลง"

"?"

"จะไม่ทิ้ง จะมองว่าสำคัญไปตลอดเลย^^"

"แน่นะ?"

"แน่สิ สาบานเลย ถ้าทิ้งเธอขอให้ช่วงเวลาที่บัดซบที่สุดคือการนอนจมความทุกข์ไปตลอดชีวิต^^" อ่ากล้าสาบานแบบนี้แทฮยองคงจะรับปากได้แล้วใช่ไหม?

ถึงขนาดนี้แล้ว ถ้าเค้าพูดแค่เพียงลมปาก นั่นฉันก็ไม่อาจจะเชื่อถือได้ อย่างที่เขาเคยบอก กฎเกณฑ์ คำสัญญาไดๆไม่อาจจะใช้กับเขาได้

แต่ถ้าคำสาบาน นั่นก็ถือว่าศักสิทธิ์อยู่ไม่น้อย

"ตกลงอนุญาตไหม?"

"เอ่อ..."

"อนุญาตไหมหืม?" แทฮยองพูดก่อนโน้มใบหน้าเข้าใกล้กับหน้าของฉัน จนตอนนี้รู้สึกได้ถึงจมูกโด่งๆของเขามันไล่เขี่ยกับปลายจมูกฉันเบาๆ

"ค่ะ อนุญาตก็ได้(.//.)"

"หึ" แทฮยองหัวเราะในลำคอ ก่อนจะเลื่อนปากเข้าประกบกับปากฉันอย่างเร็ว ลิ้นร้อนพยายามจะส่งมาทีโพลงปากฉัน จนฉันต้องอ้ารับมันเข้ามาเสียง่ายๆ

ไม่ใช่เพราะว่าไคร่จะทำ แต่ก็อนุญาตเขาไปแล้ว จะให้ปฏิเสธการกระทำก็กะไรอยู่

"อื้อ..อือ..อ่า..." บางทีการจูบที่เร่าร้อนแบบนี้ก็รู้สึกดีเหมือนกัน แถมยังส่งผลต่อเสียงครางของฉันที่ดังระงมอยู่เป็นระรอกๆ

"อ้ะ!0.0"

...เมื่อรู้สึกได้ถึงช่องทางที่ได้รับให้บางสิ่งเข้ามาในตัว ปากบางก็ผละอุทานอย่างตกใจ
นิ้วเรียวที่วิ่งเข้าไปซนตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ แต่ที่รู้คือมันขยับเข้าออกอย่างสนุกมือ

"อ้ะ! คุณ..อ๊า"

"ได้ไง แค่นิ้วเองนะอย่าครางเหมือนกับจะถึงจุดเสียวขนาดนั้นสิ" แทฮยองมองด้วยสายตาดุๆเล็กน้อย แต่เขาจะไปรู้อะไรล่ะ กับการขยับเข้าออกที่เหมือนครั้งนี้จะไม่ค่อยเจ็บ มันรู้สึกดีมากนะ

"อ้ะ..อ่า"

ปากเล็กเม้มเข้าหากันเหมือนหักห้ามไม่ให้เสียงหวานของตนออกมาได้ เพราะถ้าแสดงถึงความสุขมากแค่ไหน แทฮยองก็คงจะดุอีก เพราะแค่นิ้วของเขา จะทำให้คนตรงหน้ามีอารมณ์ได้ถึงเพียงนี้เลยหรอ?
"หึ! ขอปากเป็นขั้นตอนสุดท้ายที่ฉันจะเร้าเธอ" ว่าเสร็จปากหนาก็เลื่อนลงที่บวิเวณที่นิ้วเรียวผุบเข้าออกเมื่อครู่

"อ๊า..ไม่..อ้ะ..อื้ม><" อะไรกัน! สิ่งร้อนชื้นจากปากของเค้ามันทำให้ฉันแทบเป็นบ้าเอาสะง่ายๆ มือของฉันกำหมอนที่หนุนอยู่แน่นมาก มากสะจนไส้หมอนแทบจะปริออกมารอมร่อ

"อ๊า! อ่า.."

...ยามไดที่เรียวลิ้นส่งเข้าเลียกับกลีบกุหลาบสีสวยตรงหน้า เสียงของเจ้าตัวที่ถูกกระทำก็เปร่งออกมาอย่างยั้งไม่อยู่

มือเล็กเข้ากอบกุมเรือนผมสีแดงไว้หลวมๆ หัวทุยๆที่ขยับขึ้นลงไปมาตามลิ้นร้อนที่เลื่อนไหลตรงช่วงร่องสวยตรงหน้า

"อ๊ะ! พอแล้ว..ฉันไม่ไหวแล้ว"

"ฮ่าๆๆพอก็ได้ แต่"

"คะ?"

"ทำให้ฉันบ้างสิ" คำพูดทุ้มต่ำแต่ติดหวานเมื่อกี้ทำเอาฉันแทบจะกลั้นใจตาย ทำให้เค้า ประโยคนี้มันก็คงจะเป็นการเร้าที่เหมือนเค้าทำกับฉันใช่ไหม?

แต่ฉันไม่เคยทำเรื่องแบบนั่นเลยนะ ไม่กล้าหรอก

"ฉันไม่เคย-//-"

"อ่าเดี๋ยวสอน" แทฮยองไม่รอข้า รีบปลดเข็มขัดออก พร้อมปลดเปลื้องกางเกงยีนส์ขาดเข่าของเขาออก
อันเดอร์แวสีดำมืดที่เห็นได้แค่แวบเดียวก็ถูกถอดออกจนไม่เหลืออาภรณ์ชิ้นไหนตกแต่งไว้เลย
แทฮยองนอนราบไปกับเตียง ก่อนจะกวักมือเรียกฉันที่นั่งงงกับการกระทำต่อไปที่ทำไม่เป็น

"ตะ..ต้องทำยังไง?"

"รีบไหมล่ะ?"

"คะ?"

"รีบไหม?" รีบของเค้าคืออะไร?

"มะ..ไม่รีบค่ะ" ฉันไม่อยากจะพูดแล้ว เพราะไอ่แท่งที่ฉันชอบด่าว่ามันสารเลวตรงหน้ากำลังตั้งชูชันชี้หน้าฉันอยู่

โอย! อยากจะบ้าตายกับสิ่งลามกจกเปรตแบบนี้

"ก้มลงมาใกล้ๆมัน"

"ใกล้มัน?"

"อย่ามาทำตัวโง่สิ น้องฉันมันรอนานแล้วนะ"

"แล้วไงล่ะ?"

"น้องฉันมันกลายร่างเป็นไอติมแท่งไปแล้วเห็นไหม เธอไม่ชอบกินไอติมหรือไง?"

"ไม่ชอบของเย็นค่ะ-//-"

"อ๋า..แต่มันเป็นไอติมร้อนนะสาวน้อย"

มายก๊อดด! พูดได้อ้อมแต่ทำให้ฉันสั่นไปถึงทรวงในเลยจ้า

'ไอติมร้อน?'

"อย่ามองนาน เขินก็เป็นนะ-//-" ฉันที่จ้องอยู่ที่ไอ่แท่งไอติมร้อนที่แทฮยองบอกอย่างคิดลังเลว่าไอติมร้อนมันเป็นยังไง?

แล้วฉันควรทำยังไงก่อนดี ควรค้นหาในกูเกิ้ลเลยไหม? ว่าต้องทำยังไง

"ฉันไม่รู้จะทำยังไงนี่"

"เธอนี่มัน" แล้วแทฮยองก็เด้งตัวลุกขึ้นนั่ง ก่อนจะมองหน้าฉันที่นั่งจ้องตาเขานิ่งๆเหมือนกัน

"ไม่ทำไม่ได้หรอ?"

"ไม่ได้ นี่เป็นการตอบแทนซึ่งกันและกัน"

หมับ~ กรีดร้อง จู่ๆแทฮยองก็ดึงมือฉันให้ไปสัมผัสกับไอ่แท่งไอติมร้อนนั่นของเค้า

"จับมัน" ไม่กล้าหรอก ไม่กล้าจริงๆ "อย่าขัดใจสิ มันอารมณ์เสียนะรู้ไหม?"

"ก็ฉันไม่กล้าอ่ะ-^-"

"ก็แค่จับ" บังคับกันสะเหลือเกิน เออจับก็ได้!

หมับ!

"อ่ะ" พอฉันจับได้ แทฮยองก็ถึงกับอุทานครางออกมาเบาๆ

"หึ! อย่างนั้นแหละ" โอยอย่างนั่นอย่างนี้อะไรกัน มือฉันนี่สั่นระริก อยากปล่อยใจจะขาดอยู่แล้ว

"แล้วทำไงต่อคะ?"

"ทำไงต่องั้นหรอ ทำแบบนี้ไง"

...ร่างสูงเลื่อนมือไปจับมือเล็กพร้อมกับบังคับให้มือเล็กขยับขึ้นลงอยู่ที่แท่งไอติมของตัวเอง

"อือ.." เสียงครางทุ้มต่ำเล็กน้อย เพราะความเก้ๆกังๆที่ร่างบางขัดมือเค้าเล็กน้อย
อะไรกัน! มันก็แค่ขยับขึ้นลง จะมาไม่กล้าทำไมกัน?

"ทำเอง ทำแบบนี้แหละไปเรื่อยๆ" แทฮยองปล่อยมือ ก่อนจะมองคนที่เขาเพิ่งสอนงานไปเมื่อครู่
เธอขยับมือตามแรงน้อยๆของเธอช้าๆ ในใจอยากจะร้องไห้เพระอายเหลือเกิน อายมากๆ

"อ้ะ! เร็วกว่านี้" เสียงคำสั่งของเค้ามันทำให้ฉันไปไม่เป็น นอกเสียจากเพิ่มแรงในการขยับนี่ให้เร็วขึ้นให้สมใจเค้า

ฟึบฟับๆ~ ฉันจับไอ่แท่งไอติมนี่รูดขึ้นลงพอประมาณ เพราะบางทีการทำแบบนี้แทฮยองอาจจะรู้สึกดีมาก เหมือนตอนที่เขาทำให้ฉันน่ะสินะ

"อ้ะ..อือ..ปาก.."

"คะ?"

"ใช้ปาก"

"ปากอะไร?"

"ทำให้มันเป็นของกินไปสิ แล้วเธอก็รีบกินมันไปสะ"

"."! กินงั้นหรอ?

"เร็วๆ ฉันจะทนไม่ไหวแล้วนะ" เสียงแทฮยองเร่งสะจนฉันต้องโน้มหน้าเข้าไปใกล้ๆกับไอ่แท่งบ้านี่ ในใจคิดถึงคำพูดของแทฮยองว่า 'กินมัน'

งับ~

"อ๊า..ซีด~~" แทฮยองกัดปากแน่น ซึ่งมันก็ไม่เท่ากับฉันที่อ้าปากงับเข้าไอ่ปลายแท่งบ้านี่ไปได้ไงก็ไม่รู้
รู้ทั้งรู้ว่ามันสกปรก แต่ก็ดันอยากลองของไง

แต่คือในใจอยากให้แทฮยองแม่งติดใจด้วยไง เลยฝืนทำเรื่องแบบนี้

"อ้ะ! อย่าแทะแบบนั้นสิ เจ็บนะ!" แล้วเสียงดุก็ดังออกมาจากปาก เมื่อฉันจะเปลี่ยนการครอบคลุมด้วยการขยับฟัน แต่มันดันไปขบกับอีปลายแท่งบ้านี่จนโดนดุ

"อื้ม..อื้อ.." จู่ๆแทฮยองก็ดันแกนแท่งบ้านี่เข้าปากฉันจนสุดแท่งจนอยากอ้วกออกมา

"สุดท้ายแล้วนะ เลียมัน"

"เลีย?" ฉันต้องผละปากออก ก่อนจะเอ่ยถามคนตรงหน้างงๆ

"เลียไง เหมือนที่ฉันเคยเลียเธอ" แทฮยองยักคิ้วกวนๆ ก่อนจะส่งยิ้มเล่ห์มาให้แทน

ฮึ่ย! ต้องสั่งสอน!

หมับ~ ฉันจับไอ่แท่งบ้านี่ให้ตั้งชูชันขึ้น ก่อนจะส่งปลายลิ้นตวัดที่ยอดแท่งเบาๆ
และนี่มันก็ทำให้ตัวแทฮยองล้มนอนลงไปอย่างตัวอ่อนแรง เสียงครางทุ้มๆบ่งบอกว่าเขาโคตรมีความสุข
ฉันเองก็สนองให้เค้าด้วยการแทะๆเลียๆนี่แหละ เพิ่งจะหัด จะให้ช่ำชองนั้นคงเป็นไปไม่ได้

"อ้ะพอ!" เสียงแทฮยองเอ่ยห้าม ก่อนเจ้าตัวจะดึงหน้าฉันให้เข้าไปหา ก่อนจะจูบลงมาที่ปากฉันอีกรอบ
ฟึบ~ ตัวฉันถูกผลักลงที่เตียง ก่อนแทฮยองจะระดมจูบอย่างบ้าคลั่ง สองขาของฉันถูกมือของเค้าแยกออก ก่อนจะแทรกท่อนกลางลำตัวเข้ามารออยู่

"สัญญาแล้วนะว่าจะไม่ทิ้ง"

"สัญญา"

ฟึบ~

"อึก..อือ..ซีดส์~~" เมื่อแทฮยองดันแท่งร้อนนั่นเข้ามาในตัวฉัน ร่างกายก็เหมือนจะแตกอีกรอบ ด้วยความที่มันใหญ่พอสมควร ฉันก็เลยยังไม่ชินมากนัก

"อื้อ..อืม..จะ..เจ็บค่ะ"

"อ่าแน่นเหมือนนเดิมเลย"

...ร่างสูงเอ่ยพร้อมขยับขึ้งลงช้าๆเนิบๆ เพราะเร่งรีบคงจะไม่ไหว เพราะนอกจากร่างบางจะตอดรัดได้ดีเท่าไหร่ แต่ถึงอย่างนั่นช่องทางก็ยังคงแคบเหมือนเคย จนแทฮยองขยับเข้าลำบาก
สะโพกมนควงเอวอยู่สองสามรอบ ก่อนจะขยับเปลี่ยนท่าไปจนพอใจ

เสียงครางหวานซาบซึ่งดังไปทั่วทั้งห้อง เตียงแกร่งก็โยกย้ายไปตามแรงกระแทกในแต่ละที ต่อให้ซื้อมาแพงและคุณภาพดีแค่ไหน แต่ก็แพ้แรงของคิมแทฮยองอยู่ดี
กิจกรรมของทั้งสองดำเนินไปด้วยดี ดีเสียจนแทฮยองเริ่มจะชอบและหลงไหลเข้าแล้ว

"อ๊า พอแล้ว อื้อ..อ้ะ " ตอนนี้คนใต้ร่างเริ่มจะเอ่ยห้าม เมื่อรอบที่แทฮยองทำอยู่มันเป็นท่าที่ถึงจุดลึกที่สุด
มือเล็กคว้าขยุ้มกลุ่มผมสีแดงสวยของคนตรงหน้าเอาไว้ระบายอามณ์ไคร่ แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ยังตอดรับอารมณ์ของแทฮยองไว้อย่างดี

"ขอ..อืม..ขอแปปนึง" แทฮยองที่ยังคงตั้งใจกับการขยับอยู่เอ่ยขอคนตรงหน้า ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อเล็กๆที่ผุดออกมา

และตามลำตัวเองก็เงาวับไปด้วยเหงื่อ ถึงอุณหภูมิห้องจะมีแอร์ดีแค่ไหน แต่นั่นก็ยังคงร้อนอยู่ดี
ตั๊บ!

"อ๊า"

"อีกแปปนะ" ฉันไม่ไหวแล้ว แทฮยองขยับเร็วทุกครั้งจนตัวฉันสั่นไปตามแรงของเขามาหลายทีแล้ว
หน้าอกเองก็เจ็บเพราะแรงโน้มถ่วงที่ขัดแย้งกับแรงขยับตัวของเขา จะขึ้นลง หรือกระแทกลงหนักๆ
เอาให้ชัดเจนสักอย่างเถอะ

"อ้ะ..อ๊า..แทฮอยง..ไม่ไหว! ไม่..ไหว..อ๊า..พอ!

"อ้ะ!"

ฟึบ~ สุดท้ายก็หยุดอยู่ตรงนั้น เพราะเสียงหวานๆดังออกมาจนปลุกให้อารมณ์ให้ใช้แรงทั้งหมดเพิ่มความเร็วๆ จนจบความไคร่ของตนเอง คิมแทฮยองเลือกที่จะไม่ปล่อยออกมาด้านนอก แต่เขาเลือกที่จะปล่อยด้านใน

"อีกสามสิบนาทีไหวไหม?"

"คะ?"

"เวลายังเหลือเยอะเลย"

"ไม่เอาแล้ว ฉันเหนื่อย"

"ฮ่ะๆๆ เหงื่อซกเชียว"

"ตัวเองก็มี" ฉันยู่ปากทำหน้ามุ่ยใส่คนตรงหน้า ที่โบ้ยคนอื่นว่ามีแต่เหงื่อ แต่ตัวเองก็มีไม่แตกต่างกันเลย

"น่ารักมากนะ ครั้งนี้น่ะ^^"

"ฉันน่ารักตลอดนั่นแหละ"

"จะน่ารักกว่านี้ ถ้ายอมให้อีกสามสิบนาที"

"ไม่เอาแล้ว ฉันเหนื่อยจริงๆ" ว่าแล้วฉันก็มุดหน้าเข้าไปที่ซอกคอของเค้าเพื่อออดอ้อน แทฮยองยังคงคร่อมอยู่ท่าเดิม ช่วงล่างก็ยังไม่ละออกไปไหน

"ก็ได้ๆ งั้นปล่อยคอก่อนจะได้นอนดีๆ"

"ค่ะ" ฉันรีบดึงมือออกจากการกอบกุมที่ท้ายทอยเค้า ก่อนเจ้าตัวจะถอดแท่งบ้าจากช่วงล่างออกเบาๆ ก่อนจะนอนราบข้างๆฉันแล้วเอาแขนมาพาดไว้ที่เอว

ดูไปดูมา แทฮยองก็แอบมีพุงด้วยนะเนี่ย เพิ่งสังเกตุเห็น

"อย่าทิ้งฉันนะ"

"ย้ำจริงๆยัยบ้า ร่างกายโคตรดึงดูดขนาดนี้ ใครจะทิ้งไปกันหืม?"

"ก็แค่กลัว"

"ไม่เอาหน่า นอนพักผ่อนเถอะ"

"ค่ะ"

ถึงช่วงพักสายตาเสียที
.
.
.
.
.
.
.

วันพุธที่ 14 กันยายน พ.ศ. 2559

NC V X YOU 20+


NC #MrTaehyung

(Part6)



              ...มือหนาเกี่ยวเอากางเกงในตัวน้อยลากลงตามต้นขาสวย ก่อนจะจับขาของคนตรงหน้าแยกออกกว้าง


ไม่รอช้าที่จะจับแท่งร้อนชื้นเข้าจ่อที่ปลายทางของคนตรงหน้า เพราะเค้าอยากจะสั่งสอนคนที่ปากดีใส่ รองดูว่าถ้าไม่เล้าโลมจะทำให้เจ็บมากแค่ไหน


"อย่านะคุณแทฮยอง!"


"หุบปากไปเถอะ รำคาญ"


ชึบ~


"อ๊ะ><" ทำไมเหมือนตัวจะแตกอีกแล้ว เค้าไม่รอให้ฉันได้ปรับตัวเลยหรอ?


"เธอมันโคตรจะปากเก่ง..อืม~" ถึง จะต่อว่าแต่ก็ยังครางมีอารมณ์ออกมา สะโพกยังคงขยับเข้าออกช้าๆเนิบๆ


แต่ฉันเจ็บว่ะ รอยเก่าเมื่อคืนยังไม่ทันจะคืนสภาพ
แต่กลับมาโดนไอ่แท่งบ้านี่อีกรอบ


มันเจ็บนะไม่ใช่ไม่เจ็บ


...ถึงจะคิดว่าสิ่งที่เจอมันเจ็บปวด แต่สุดท้ายเธอก็ห้ามเขาคนนี้ไม่เคยได้หรอก อย่าลืมว่าเขาเอาแต่ใจมากแค่ไหน


ตั๊บ!


"อ้ะ! เจ็บ><" ฉันใช้มือที่ไม่ได้ถูกเขาล็อคไว้ปัดป่ายแขนแกร่งของเขาไปมา เพราะแรงที่แทฮยองส่งมาแต่ละครั้งมันเจ็บ มันเหมือนการลงโทษ


"เจ็บหรอ เจ็บใช่ไหม!"


ตั๊บ!


"อ๊า! อย่าทำแบบนี้ฉันเจ็บ" ฉันดันอกแทฮยองเอาไว้ เผื่อว่าจะห้ามเขาเลิกกระแทกลงมาลึกๆแบบนี้สักที


"ก็เป็นความต้องการของฉัน ฉันมีความสุขใครจะทุกข์ฉันก็ไม่สนว่ะ"



.ว่าแล้วก็กระแทกเข้าออกถี่ๆจนร่างบางตรงหน้าเบ้หน้าด้วยความเจ็บอย่างเห็นได้ชัด มือเล็กคว้าจับที่ข้อมือใหญ่พลางจิกมันเพื่อระบายความเจ็บปวด


แทฮยองที่เห็นแบบนั้นก็ยิ่งได้ใจ ยิ่งกดสะโพกลงเน้นๆหลายๆรอบ เพราะนอกจากที่เขาจะโกรธที่ร่างบางพูดประชดประชันแล้ว ยังโกรธที่เธอมีอารมณ์กับคนอื่นมากกว่าแทฮยอง


มันเป็นการหยามรูปแบบหนึ่ง ที่แทฮยองไม่เคยจะได้รับมันมาก่อน


...แต่ถึงอย่างนั้น ร่างกายก็ปรับตัวได้ ถึงแรงกระแทกจะส่งมามันทรมาณมากแค่ไหน พอร่างสูงขยับเข้าออกหลายๆรอบมันก็รู้สึกโดนสิ่งที่เป็นจุดกระสันของร่างบางอยู่เหมือนกัน


ปากเล็กเม้มแน่นก่อนจะกดตารับสัมผัสนั้นมา ถึงจะรวมอยู่กับความเจ็บ แต่ลึกๆก็ยังมีความรู้สึกว่าดีอยู่ไม่น้อย


"อื้อ..."


เสียงครางหวานดังออกมาจากลำคอเล็ก เมื่อร่างสูงเริ่มลดความแรงลง ไม่ใช่ว่าเขาหยุดลงโทษหรืออะไร แต่แทฮยองก็ยอมรับว่ามันเริ่มมีอารมณ์ร่วม มากกว่าอารมณ์ฉุนเฉียว


มือแกร่งลูบไปที่อกขาวเต่งตึงตรงหน้าพร้อมกับบีบเค้นระบายอารมณ์ได้ดีเยี่ยม


สะโพกที่กดลงเพื่อส่งแรงกระแทกเข้าออกที่ช่องทางของคนตรงหน้าช่างเชื่องช้าและเริ่มมีความอ่อนโยนปนอยู่


แทฮยองไม่เคยรู้ตัวหรอกว่ากำลังแบ่งความรู้สึกไหนให้กับเธอ แต่ที่รู้ๆตอนนี้แทฮยองอยากทำให้การร่วมรักครั้งนี้มันออกมาดี


อ่อนโยนลงรึเปล่า?


"อืม~ อ่ะ..อื้ม><" ทำไมความเจ็บมันเริ่มหายไป มีแต่ความเสียวสะท้านส่งกลับเข้ามา จนฉันเองก็แทบจะจับมือแทฮยองที่วางอยู่บนอกให้เค้าวางมันตรงนี้นานๆ


แต่ฉันก็แค่คิด ถ้าทำจริง หมอนี่ก็ได้ใจน่ะสิ


ตั๊บ!


"อ้ะ!" แรงกระแทกสุดท้ายหยุดลง แต่ก็ไม่ได้หยุดอยู่แค่ท่านี้


เพราะมือหนาๆของเค้ามันจับเอวฉันให้ลุกขึ้นนั่ง ก่อนเจ้าตัวจะนั่งลงไปกับเตียง และดึงฉันเข้าไปนั่งลงที่ตัก


แทฮยองจัดท่าให้เสร็จสรรพ ทั้งขาที่เค้าแยกให้ไขว้ที่เอวของเขา ทั้งมือที่ลูบมาประครองสะโพกของฉันนี่อีก


แล้วฉันควรทำไงต่อ?


"ขยับมา"


"ขะ..ขยับอะไร-//-"


"อย่ามาทำเป็นไม่รู้ " ว่าแล้วแทฮยองก็กดสะโพกฉันลงจนรู้สึกถึงท่อนแกร่งที่ตั้งชูชันดันช่วงล่างฉันไปทั่ว


โอ้ย!! จะบ้าตาย!!


"ฉันไม่เคยมีอะไรกับใครมาก่อน ควรรู้ใช่ไหมว่าท่าที่คุณจัดให้มันต้องทำยังไง-//-"


"หึ! เด็กน้อยชะมัด!"


...แทฮยองแสยะยิ้มให้กับความโง่ของคนตรงหน้า ทำไมล่ะ ท่าแบบนี้เด็กแปดขวบก็ยังเคยเห็น ตามสัญชาตญาณแล้วจะไม่เลยหรอที่จะเคยเห็นหรือรับรู้บ้างกับท่านี้


"ก็ฉันไม่รู้"


เออก็คนไม่รู้ จะให้ไปเอาคำตอบที่ไหนมาบอกล่ะ


"งั้นจะบอกให้ก็ได้ว่าท่านี้เค้าเรียกว่าท่าอะไร" แทฮยองเอ่ยก่อนจะโน้มหน้าเข้ามาใกล้ๆใบหูฉัน เสียงลมหายใจลดผ่านรูหูฉันเบาๆ จนรู้สึกว่าขนทุกเส้นบนร่างกายแม่งกำลังตั้งชูชันเป็นแน่ "ท่านี้น่ะ เรียกว่าท่า..The Squat Thrust "


ท่าบ้าบออะไรเนี่ย ขอความหมายหน่อยได้ไหม?


"....." ไม่อยากจะตอบโต้แล้วล่ะ ฉันอยากให้กิจกรรมครั้งนี้มันจบเร็วๆมาก เพราะตอนเย็นฉันมีทำความสะอาดห้องโถงใหญ่อีก จะมามัวร่วมทำสิ่งอุบาทของผู้ชายคนนี้อยูล่ะก็ มีหวังหนี้ไม่ลดแน่ๆ


"เธอรู้ไหมว่าท่านี้ดีมากนะ" แทฮยองก็ยังเอ่ยอยู่ที่ข้างหูของฉัน


"ไม่รู้-//-"


"งั้นรับรู้เองเลยนะ ขี้เกียจะบอก" แทฮยองผละหน้าออกจากหู ก่อนจะเลื่อนมาหยุดอยู่ตรงหน้าฉัน


ปากหยักเริ่มผละก่อนจะเข้าจูบที่ปากฉันเบาๆ


ทำไมตอนนี้แลดูอ่อนโยนขึ้นนะ หรือเค้าจะหายโกรธฉันแล้ว? ไม่สิ เค้าไม่มีสิทธิ์โกรธฉันเลยด้วยซ้ำไป


"อืม~~"


"อ้ะอื้อ~~" ไม่ทันได้เคลิ้มกับจูบที่เขามอบให้ ฉันก็ต้องสะดุ้งโหยงเมื่อส่วนล่างเริ่มถูกแท่งร้อนรุกล้ำเข้ามาอีกรอบ แต่แทฮยองก็ไม่ได้ขยับมันสะทีเดียว เพราะเขายังปนเปรออยู่กับปากฉันอยู่


"อืม..อื้อ.." แทฮยองดันลิ้นมาที่ร่องปาก จนฉันต้องผละปากรับลิ้นร้อนๆของเค้าเข้ามา


ลิ้นสากลากไล่ต้อนลิ้นฉันจนทั่วโพลงปาก เหมือนกับการเล่นไล่จับ ถ้าจับได้ก็ลงโทษด้วยการดูดเรียวลิ้นเบาๆ


แทฮยองดูดลิ้นฉันเบาๆ ก่อนจะดันกลับเข้ามาแล้วกลับไปจูบที่ริมฝีปากดังเดิม


"อ่า..แห่กๆ~" แต่ฉันต้องผละปากออกมาก่อน เพราะหายใจไม่ทั่วท้องเลย เหมือนจะขาดใจตายอยู่แล้ว


แทฮยองมองหน้าฉันนิ่งๆ ก่อนจะยักคิ้วมาให้


อะไร?


"เซกซี่มากหรอ กัดปากตัวเองอ่ะ"


...แทฮยองเอ่ยบอกคนตรงหน้าเมื่อเห็นคนตรงหน้าใช้ฟันบนกัดเข้าที่ริมฝีปากล่างของตนเองเพราะความเสียวที่ผ่านเข้าในตัวเธอ


"ก็ไม่ได้ให้มองหนิ คุณจะมาสนทำไม?"


"หึ ปากดีอีกแล้วนะ"


"ฉันก็เป็นแบบนี้ของฉันอยู่แล้ว ถ้าคุณรำคาญก็ปล่อย"


"ปล่อยแน่ แต่มันยังไม่จบ"


ฟึบ~


ว่าแล้วก็โน้มแรงไปทางฝั่งร่างบางจนเธอนอนราบไปกับพื้นเตียงนุ่ม แทฮยองเท้าแขนของตัวเองไว้ระหว่างลำตัวบาง ก่อนจะกดสะโพกมนลงไปช้าๆ


เสียงหวานของคนตรงหน้าเริ่มเอื้อนเอ่ยออกมาไม่เป็นภาษา ถึงจคิดว่าไม่อยากมีอารมณ์กับร่างสูง แต่แล้วร่างกายมันจะห้ามรึไง


อกสวยแอ่นรับได้ดีจนร่างสูงต้องเลื่อนปากไปกัดปุ่มสวยอย่างหมั่นเขี้ยว


"อ้า..คุณ..คุณแทฮยอง"


เมื่อเสียงหวานเกิดแรงกระตุ้นให้แทฮยองเริ่มจะมีอารมณ์มากขึ้น แรงและความเร็วของการกดสะโพกลงก็ยิ่งทวีคูณ


"อ้ะ! เบาๆสิคะ ฉันเจ็บ"


"อืม..อย่าทำเสียงอ่อยแบบ..นี้..อ่าห์~"


"ฉะ..ฉันไม่ได้ทำ..อื้อ..อ้ะ! ค่ะ..คุณ"


ทำไมมันรู้สึกต้องการแบบนี้?


"อ้ะ! หยุดพูด"  แทฮยองเอ่ยก่อนจะกระแทกแท่งร้อนเข้ามาในตัวฉันถี่ๆ


ถี่สะจนเสียงเนินเนื้อกระทบกันจนเกิดเสียงพั๊บๆไปทั่วห้อง และเสียงมันก็ดังมากๆด้วย


"อ้ะ คุณแทฮยอง ฉัน! อ้า! อ๊า..ไม่ไหวๆ" ฉันส่ายหน้าไปมา เพราะแรงที่แทฮยองส่งมามันทำให้โดนจุดที่เสียว แล้วทำให้ร่างกายบีบตัว จนสุดท้ายก็ปล่อยวางลง


แต่แทฮยองไม่ปล่อยสักทีน่ะสิ เค้าขยับขึ้นลงตามใจชอบ เสียงครางทุ้มของเขามันสื่อว่าเขาชอบมันมากจริงๆ


พั๊บๆๆ~ พั๊บๆๆ~~


"อ้ะ! อ๊า..อื้อ..พะ..พอ!"


"อีกแปป..อ๊าส์"


"ไม่! ฉันมะ..ไม่ไหวแล้วคุณ..คุณหนูฉันไม่ไหวแล้ว...อื้อ..><"


เริ่มแสบแล้วสิ เมื่อไหร่จะหยุดสักที ร่างกายฉันมันสะท้านไปตามแรงของเค้าจนเหนื่อย


ตั๊บ!!!


"อ๊า! อ้ะ! "


...และก็เป็นการกระแทกสุดท้ายที่แทฮยองมอบให้กับร่างบาง น้ำรักสีขุ่นเริ่มพุ่งฉีดเข้าที่ช่องทางแคบจนรู้สึกอุ่นไปทั่วทั้งร่าง


ครั้งนี้แทฮยองไม่ได้ปล่อยข้างนอกเหมือนครั้งที่แล้ว แต่ก็เพราะว่ารีบและโกรธเลยไม่ได้ป้องกันอะไร ที่จริงเขาไม่สนอยู่แล้วว่าตัวเองจะติดอะไรมาหรือเปล่า แต่ถ้าคนตรงหน้าเกิดท้องป่องขึ้นมาจะทำไง


เพราะทุกครั้งแทฮยองไม่เคยระแวงอะไร เพราะป้องกันเสมอๆ


"เมนส์เธอมาล่าสุดวันไหน?"


ด้วยความที่เกิดการกังวล จึงเอ่ยถามคนที่นอนหอบแห้งตรงหน้า


"ก็..เพิ่งหมดไปอาทิตย์ที่แล้ว"


อ่าได้ยินแบบนี้แทฮยองก็โล่งใจไป เพราะอย่างน้อยก็ไม่มีสิทธิ์จะท้องได้หรอกนอกเสียจากว่า น้ำแทฮยองมันจะดีเกินไปน่ะนะ


"อืม"


"คุณถามทำไม?"


"เผื่อท้อง"


"เหอะ! ไม่มีวันสะหรอก ถึงท้องฉันก็จะไปเอาออก ฉันไม่มีวันให้ลูกฉันมีเชื้อเลวของคุณหรอก"


หมับ~ มือหนาคว้าเข้าที่แก้มเล็ก ก่อนจะบีบเข้าหากัน


"ปากดี!"


"ก็มันจริงหนิ ถึงฉันท้อง คนอย่างคุณก็ไม่น่าจะมารับผิดชอบหรอกถูกไหม?"


"ก็จริง"


"หึ! งั้นก็เลิกคิดว่าตัวเองจะมีน้ำยาจนทำให้ฉันท้องเถอะ^^"


ฟึบ~ ฉันรีบผลักแทฮยองออก จนช่วงล่างที่เชื่อมติดกันอยู่ต้องหลุดออก ฉันรีบลุกขึ้นนั่ง ก่อนจะสวมชุดให้เข้าที่ จัดทรงผมให้ไม่ดูกระเซอะกระเซิงก่อนจะลุกออกจากเตียง


"รีบไปไหนล่ะ?"


"ไปทำงานต่อ "


"หึ ฉันชักจะติดใจเธอแล้วสิ รับข้อเสนอไปสิ ครั้งละล้าน"


"ครั้งละสิบล้านฉันก็ไม่เอา เพราะฉันไม่ใช่ผู้หญิง'ขายตัว' จำไว้"




วันจันทร์ที่ 12 กันยายน พ.ศ. 2559

NC V X YOU 20+


V X YOU

NC P.2 (Mr.taehyung)




แคว่ก~


...เสียงเนื้อผ้าที่ถูกฉีกขาดด้วยมือหนาของร่างสูง สายตาคมกวาดมองท่อนบนของคนตรงหน้าที่มีเพียงแค่บราสีสวยปกปิดอกอวบนั่นไว้


"นอกจากขา หน้าอกก็ยังน่างับเป็นที่สุด^^" ปากหยักผละฟันคมเข้ากัดริมฝีปากตัวเองเบาๆเมื่อสมองนึกถึงสิ่งที่อยู่ใต้บราของคนตรงหน้า


"อย่ามองนะ!!" ฉันอยากจะกลั้นใจตายมันสะเดี๋ยวนี้ ทำไมถึงต้องมาตกอยู่ในสภาพแบบนี้สะได้ จะขัดขืนฉันก็ทำไม่ได้เลย


ฮึก..แม่คะ พ่อคะ หนูกำลังจะเจอกับสิ่งที่มันไม่น่าจะเกิดขึ้นแล้ว


"น่ามองขนาดนี้ยังจะมาห้าม ใจร้ายจัง"


ร่างสูงเอ่ยก่อนจะโน้มหน้าเข้าหาหน้าท้องแบนขาว ปากหยักสวยผละออกเล็กน้อย ก่อนจะเข้าสัมผัสกับเนินผิวขาวระเอียดของร่างบาง


มะ..มันอะไร!


"หยุด! อย่าทำอะไรฉันน๊า!!"


"หุบปากไปจะดีกว่าไหม นี่ฉันชักจะรำคาญเสียงเธอเต็มทนแล้วนะ!"


"อย่าทำอะไรฉัน ฉันขอร้อง!"


"อย่าอ้อนวอนในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ ร่างกายเธอเป็นของฉัน ฉันอยากจะทำอะไรฉันก็จะทำ เธอมีสิทธิ์แค่ปล่อยเสียงครางออกมาเวลาฉันทำ แค่นั้น!"


 คำพูดที่ดูเอาแต่ใจ ใบหน้าที่ดูยังไงก็เหมือนคนควบคุมสติไม่ได้ เค้าต้องเป็นบ้าไปแล้วแน่ๆ


"แต่ฉันไม่ได้เต็มใจ!"


"แต่ฉันจะขืนใจ!"


ฟึบ~



"ไม่นะ!"


เมื่อเสียงถอดกางเกงขาสั้นของเธอถูกถอดออก เสียงร้องห้ามก็เอ่ยตามมา จนทำให้ร่างสูงมองอย่างขัดใจ ก่อนจะหยิบเอาเทปสีดำทึบที่วางอยู่บนหัวเตียงมาฉีก พร้อมกับทาบทับมันลงบนปากสวยที่ผละร้องห้ามออกมาเมื่อกี้


"อื้อ..ฮึก.."


"ทีนี้ฉันก็เล่นกับเธอได้โดยไม่มีเสียงรบกวนแล้ว^^" ฉันเกลียดสายตาแบบนี้ ฉันเกลียดใบหน้าของมัน ตอนนี้ฉันอยู่ในสภาพที่ไม่ต่างกับคนที่ถูกปล้ำเลยแม่แต่น้อยๆ ถึงตอนนี้ร่างกายจะยังไม่ถูกอะไรที่รุนแรง แต่ภายใจของฉันมันเหมือนกำลังจะหยุดเต้น


หรือมันหยุดไปแล้ว ฮึก..


ตอนนี้ปากของหมอนี่กำลังโลมเลียลากวนอยู่บนหน้าท้องของฉัน ถึงสัมผัสเหล่านี้จะวิ่งวนอยู่ในต่อมความรู้สึกดีมากแค่ไหน แต่นั่นฉันก็ค้านที่จะรับมันมา เพราะมันไม่ได้เกิดจากความต้องการของฉันแม้แต่น้อย


"อื้ม~~"


เสียงครางทุ้มเปร่งออกมาสื่อว่าเขากำลังพอใจในสิ่งที่กำลังทำ ปากสวยขบเข้าที่เนื้อเนียนบนหน้าท้องเกือบทุกตารางนิ้ว ลิ้นร้อนลากไล้บนขอบสะดือสวย จนทำให้ร่างบางกระตุกรับเล็กน้อย


แต่นั่นเธอก็ทำอะไรไม่ได้ ด้วยความที่มือถูกกุญแจมือล็อคไว้ทั้งสองข้าง ขาเล็กเองก็โดนขาใหญ่ด้านบนทับไว้จนดิ้นไม่ได้


ตาสวยเริ่มมีน้ำตาใสคลอเอ่ออยู่เต็มเบ้าตา สายตาเล็กจ้องไปดูคนข้างบนอย่างคับแค้นใจ


แต่ร่างสูงไม่ได้สนใจเธอเลยแม้แต่น้อย มือหนาที่เข้าลูบบนเนื้อผ้าบางตรงช่วงล่างของร่างเล็ก จมูกโด่งไล่ขึ้นตามร่องอกสวย


ฉันไม่ไหวแล้ว! อยากจะตายจริงๆ


"อื้อ..ฮึก..ฮือ.." ฉันไม่เคยรับสัมผัสอะไรพวกนี้มาก่อน เคยคิดว่าถ้าเจอสถานการณ์แบบนี้ ก็ขอให้เขาคนนั้นคือคู่แต่งงาน และเป็นคนที่ฉันรัก


แต่แล้ว ทุกอย่างมันก็พังลงอย่างพินาศ มันพินาศลงแล้ว ฮือ..


ฟึบ~


"อื้อ><" ตอนนี้ฉันรู้สึกถึงหน้าอกกำลังสัมผัสกับแอร์เย็น จนขนลุกซู่ไปหมด


งับ~


ไม่รอช้าเมื่อมือหนาถกบราสวยออกจากการปกปิดสิ่งตรงหน้า เมื่อเห็นว่าไร้อาภรณ์ไดๆ ปากที่เอาแต่ใจก็เริ่มครอบคลุมเม็ดพลอยตรงหน้า


"อึ๊อออ.."



...เสียงครางหวานดังออกมาจากลำคอ ก่อนสองตาจะเบิกกว้าง เมื่อรู้สึกถึงความวาบหวิวที่วิ่งเขามาที่ยอดอกของตัวเอง


แคว่ก~ มือหนาของคนด้านบนดคงเอาเทปสีดำสนิทออกจากปากร่างบางตรงหน้า เพราะเสียงครางแค่นั้นมันยังปลุกอารมณ์เขาไม่พอ


ลิ้นสากตวัดหยอกเย้ากับยอดเม็ดพลอยสวยในปากอย่างบ้าคลั่ง


นี่มันอะไรเนี่ย!


"อ๊า..พอแล้ว..ฮือ.." ตอนนี้ฉันไม่รู้ว่าเสียงไหนมันเป็นเสียงรู้สึกดี และเสียงไหนเป็นเสียงสะอึกสะอื้น มันปนกันไปหมด


ฉันยอมรับก็ได้ว่าสิ่งแปลกใหม่นี่มันทำให้ฉันรู้สึกดีอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน แต่ว่าฉันก็เสียใจที่ต้องมาถูกขืนใจทำอะไรแบบนี้


"ฉันชักจะชอบเนื้อตัวเธอแล้วสิ"


...เสียงทุ้มต่ำเอ่ยออกมา ทั้งๆที่ปากหนาก็ยังโลมเลียที่อกสวยไม่หยุด และประโยคเมื่อครู่ แทฮยองก็เอ่ยมันมาจากใจ เพราะจากการร่วมรักกับหญิงมาหลายต่อหลายคน เขาไม่เคยใช้เวลาในการเล่นกับร่างกายของพวกเธอนานขนาดนี้มาก่อน


แต่กลับกันที่ใต้ร่างตอนนี้ ทำเขาอยากจะโลมเลียให้ได้มากที่สุด และหยุดที่จะทำไม่ได้อีกต่อไป


"อยากกัดคอเธอ..ฉันกัดได้ไหม?"


"ไม่นะ!!"


กึก!


"อ๊า..เจ็บ><" ถ้าจะกัดกันขนาดนี้จะมาขออนุญาตกันทำไม ไอ่เลว!


เอือก~ เสียงกลืนน้ำบางอย่างลงในคอ


"อ๊า..ฉันไม่ไหวแล้ว อย่าดูดเลือดฉัน!"


"ถึงมันจะไหลออกมาเล็กน้อย แต่ฉันก็อยากจะดูดมันจริงๆนะ" ปากหนาผละพูดก่อนจะงับดูดไปอีกรอบ และหลายๆรอบติดกัน จนรู้สึกว่าตอนนี้เลือดของคนตรงหน้าได้แล่นผ่านเข้าไปในร่างกายแล้ว เขาก็หยุดการกระทำลง แล้วเปลี่ยนเป็นขบบนลำคอแทน


ไม่มีผู้หญิงคนไหนที่แทฮยองกัดเพื่อดื่มเลือดสดๆแบบนี้ ไม่มีเลยนอกจากสาวสวยคนนี้


"แทฮยอง! พอเถอะขอร้อง ฮึก..ฉันกลัว"


"อีกชั่วโมงหนึ่ง ฉันสัญญาจะหยุด^^" แทฮยองชะโงกหน้าขึ้นมามองฉัน ก่อนจะยิ้มเชิงให้สัญญา

แต่ฉันไม่เชื่อหรอก ไม่เชื่อเด็ดขาด!


พรืบ~


...ยังไม่มันจะนึกคิดอะไร กางเกงชั้นในตัวบางก็ถูกเกี่ยวลงไปตามต้นขาช้าๆ ร่างบางที่รู้แบบนั้นก็รีบบีบขาเข้าหากันเพื่อปกปิดท่อนล่างเอาไว้ แต่แค่บีบเข้าหากันมันจะไปปิดมิดชิดได้ยังไง


พรืบ~


เพราะสุดท้ายเธอก็ต้องถูกมือหนาจับขาแยกออกอยู่ดี


"คนแรกที่ฉันอยากใช้ลิ้นสัมผัสมัน^^"


ไม่พูดเปล่า ปากหยักเริ่มเข้าใกล้สิ่งล้ำค่าตรงหน้าที่น่าลิ้มลอง


ทำไมฉันรู้สึกใจเต้นแรงหนักขนาดนี้ เพราะตื่นเต้นหรืออะไร หรือเพราะกลัว!


"คุณ! แทฮยองไม่ อ้ะ..อ๊า..ไม่นะเอาออกไป!!"


"อ่า..อืม~"


แทฮยองไม่สนถึงคำพูดของคนที่เอ่ยมาเลย ลิ้นสากยังคนไล้วนเวียนอยู่ที่ร่องกลีบสวยตรงหน้าไม่หยุด ปากหนาเองก็ทั้งขบทั้งดูดเม็ดทับทิมสีสวยตรงหน้าอย่างห้ามไม่ได้


มือหนาทั้งสองรั้งขาเรียวให้แยกค้างไว้เพื่อที่ตนจะได้ทำกิจกรรมของตัวเองได้สะดวก


และคนใต้ร่างที่ถูกกระทำแบบนั้น ข้อมือสวยก็ขยับไปมาจนถูกกุญแจเหล็กแข็งขูดควั่นจนเกิดรอยแดง


จ๊วบ~


"อ๊า..ซีด~ "


เมื่อแรงดูดดื่มเมื่อกี้ ทำให้ร่างบางกระตุกรับเล็กน้อย


แทฮยองเห็นแบบนั้นก็ยิ้มพอใจ ก่อนจะลดมือข้างหนึ่งมาใกล้กับปากตัวเอง นิ้วกลางยาวเข้าลากกับร่องสวยไปมา จนไปหยุดอยู่บริเวณช่องทางเล็ก ที่ดูยังไง ก็ไม่มีใครได้เข้าไปสัมผัสมันมาก่อนเลย

และคิดได้แบบนั้น เขาเองก็อยากจะทดลองเป็นคนแรกสะแล้ว


อึก~


"อะ..อ๊า..เจ็บๆๆ โอ้ย><"


"อืม..แค่นิ้วเดียวเองนะ"


"ไม่! มันอึดอัด คุณแทฮยอง!!"


"ครั้งแรก ก็อึดอัดแบบนี้แหละ ถ้านานๆไปรับรอง...หลวมแน่ๆ^^"


"หยุดพูด! คุณมันโคตรชั่วเลย!"


"ฮ่ะๆๆชั่วแล้วไง เธอก็ไม่ขัดขืนอะไรหนิ"


"พูดหมาๆ ฉันขัดขืนได้ที่ไหน!"


เสียงดุๆเปร่งออกมาพร้อมกับสายตาที่มองเข้าไปที่สายตาคมอย่างเอาเรื่อง


"ก็ไม่ยอมแต่แรกก็ช่วยไม่ได้"


ฟั๊บ~


"อ๊า! เจ็บ ฮึก><"


"โดนของจริงเธอจะเจ็บกว่านี้ร้อยเท่า นึกถึงนิ้วขนาดเท่านี้รวมกันสักห้าหกนิ้ว แล้วอยู่ในตัวเธอแบบนี้ดูนะ ^^" แทฮยองพูดพร้อมกับโน้มหน้ามาที่หน้าอกของฉัน "เธอจะรู้สึกเลยว่ามันสุดยอด..งับ~"


"อื้อ~ อ้ะ.." ทั้งลิ้นทั้งนิ้วต่างขยับไปมา จนไม่รู้ว่าฉันควรจะแบ่งความรู้ไปไว้ที่ตรงไหนแล้วบ้าง อยากร้องไห้กับเรื่องแบบนี้ แต่ทำไมน้ำตามันไหลออกมาอีกรอบ


ฉันไม่ได้ชอบอะไรแบบนี้เลยนะ หนังโป๊ยังไม่เคยดูเลย แล้วนี่ต้องมาเจอการถูกกระทำ มันจะเป็นยังไง-^-


อึก~


"อ๊า..เจ็บอ่ะเจ็บ"


นิ้วที่สองสอดเข้าไปรวมกับนิ้วแรก ทั่งร่างเล็กก็สะดุ้งโหยง จนทำให้คนบนร่างยิ้มมุมปากอย่างชนะ


เขาขยับเข้าออกภายในช่องทางแคบนั่นช้าๆ เพราะนิ้วมือของเขาเองก็ถูกบีบแน่นเหมือนกัน ที่ทำแบบนั้นเพราะอยากให้อะไรมันราบรื่น ก่อนที่เขาจะใช้ของตัวเองเข้าไป


ฟึบ~ ฟับ~


"อ่า..ซีด~ อ่า.." ทำไมฉันต้องตกอยู่ในสภาพนีได้ สภาพที่นอนหลับตาแล้วเปร่งเสียงแหบหายใจแรงๆออกไปแบบนี้


นี่หรอที่บอกว่าขัดขืนเขา นี่หรอ? น่าเกลียดว่ะ


"อย่าเกร็งได้ไหม นิ้วมือฉันมันขยับไม่ได้"


"ฉันไม่รู้ ฮึก! ฉันเจ็บ"


"ถ้าเกร็งก็จะเจ็บ แบบนี้แหละ นี่แค่ฉันใชนิ้วในการเช็คความพร้อมเธอนะ แล้วถ้าฉันใช้อุปกรณ์อื่นเธอจะเป็นยังไงบ้างน๊า..."


"พอแล้ว อย่าเอาอะไรเข้ามาอีกเลย"


"นี่เธอบอกว่าไม่อยากเอาหรอ?" แทฮยองพูดพร้อมกับแช่นิ้วไว้ในช่องทางนั้นของฉัน แล้วมันก็ทำให้ฉันอยากดึงมือเค้าออกใจจะขาด ฮึก..แต่ทำไม่ได้


"ฉันไม่อยากเอาอะไรอีกแล้ว"


"แต่ฉันจะให้"


ฟึบ~ จู่ๆมือหนาก็เอื้อมขึ้นไปบนลิ้นชักข้างๆเตียง โดยไม่ถอดนิ้วที่แช่ไว้ออกเลย


"อันนี้เป็นไง..?" แทฮยองชูเอาอะไรสักอย่างออกมา มันคล้ายกับอะไรสักอย่างกลมๆ สายอะไรก็ไม่รู้เกะกะไปหมด


"น่ะ..นาย.."


"เอาอันไหนดีล่ะฉันเพิ่งซื้อมาเองนะ^^"


"ไม่เอาอะไรทั้งนั้นอย่าใช้ของสกปรกกับฉัน-//-"


"สกปรกอะไร เพิ่งซื้อมาเฮ้อ..งั้นเลือกให้ก็ได้" ฉันบอกตอนไหนว่าจะเอายะ! แค่นิ้วมึงนี่มันยังไม่พออีกหรอไอ่คนชั่ว!


"คุณแทฮยองขอร้อง ฉันไม่เอา-/\-"


"ไม่ลองหน่อยหรอ ผู้หญิงที่ลองมันก็บอกกับฉันว่ารู้สึกดีนะ" แต่ไม่ใช่ฉันไอ่เวร!!


"ไม่ลอง ขอร้องอย่าเอาของพวกนั้นมาใช้กับฉันเลย แค่นี้ฉันก็เป็นบ้าตายอยู่แล้วTT"


ฟึบ~


"อื้อ!" จู่ๆก็ดึงนิ้วออกไม่บอกไม่กล่าว ฉันแทบจะกรีดร้องออกมาแนะ จะบ้าตาย!!


"งั้นของพวกนี้จะเก็บไว้ทำครั้งต่อไปก็ได้"


ปั๊ค! หมอนี่ทิ้งกล่องนั่นลงบนพื้น ก่อนเจ้าตัวจะนั่งชันเข่า ฉันเพิ่งสัมผัสได้ถึงขาของตัวเองที่ถูกปล่อยให้เป็นอิสระ แต่แล้วก็ทำอะไรได้ล่ะ ถ้าขัดขืน หมอนี่ต้องเอาของพันนั้นมายัดใส่ฉันแน่


อ๊ากกไม่ได้นะ ถ้าอยู่เฉยๆก็ต้องถูกหมอนี่ทำ..


โอ้ย! ก็แค่ขาเป็นอิสระ แต่แขนติดแงกอยู่แบบนี้จะหนีไปไหน ตัดเอวเอาของสงวนฉันวิ่งหนีหรอ? คิดยังไงก็ไม่รอด


"ไม่ใช้ของพวกนั้น งั้นใช้ของของฉันก็แล้วกัน"


"0//0" พอหันมาอีกที อีตาคุณแทฮยองนี่ก็ปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตัวเองออกจนหมด


แล้วสายตาสารเลวของฉันมันก็ดันไปสอดส่องทั่วร่างกายของเขาจนไปสะดุดกับสิ่งๆหนึ่ง


"เป็นไง หกนิ้วรวมเลยนะ^^"


"ลามกโรคจิต!"


"อืม ก็คิดว่าเป็นแบบนั้น เพราะงั้นมาเริ่มกันสักที"


"เอ่อ..ฉันเป็นโรคร้าย ถ้าคุณมีอะไรกับฉัน คุณก็จะติดไปด้วยนะ"


"ฮ่าๆๆโลกนี้พัฒนาไปแล้วนะ" มันพูดพร้อมกับชูห่อถุงยางขึ้นมาโชว์



กรี๊ด!!

"ตะ..แต่...เผื่อมันเกิดรั่ว?"


"ปัญญาอ่อนนา ฉันรู้ว่าเธอไม่ได้เป็นโรค เพราะงั้นถุงยางนี่ก็ไม่น่าจะจำเป็น" รู้ได้ไง เป็นหมอหรอ ฮือ..ไม่นะไม่!!


ทิ้งถุงยางลงพื้นโดยไม่มีชิ้นดีเลย


พรืบ~ ขะ..ขา..แยก! ออกจากกัน


"ไม่...ไม่อึก..0.0" ไม่ทัน!


...สุดท้ายการต่อต้านของเธอก็ไม่เป็นผล จุดจบก็เริ่มจากการที่แทฮยองดันแท่งร้อนเข้าไปทางช่องเล็กที่เมื่อครู่ เขาได้ใช้นิ้วมือเข้าไปสำรวจก่อนแล้ว


และพอได้เข้าไปสัมผัสด้วยตัวเอง ก็สัมผัสได้ว่ามันทั้งแน่น ทั้งอึดอัดมากๆ


"ฉันเจ็บ!!..ฮึก..เจ็บ"


ข้อมือเล็กทั้งสองกำแน่นพร้อมขยับดิ้นจนเกิดรอยถลอกเล็กน้อย ขาสวยก็สั่นสะท้านไปถึงใจดวงน้อยที่แทบจะหยุดเต้นเมื่อสัมผัสถึงความเจ็บปวดช่วงล่างของตัวเอง


ตัวฉันแทบจะระเบิดตายอยู่แล้ว


"อย่าเกร็ง ฉันเจ็บ!" แทฮยองขมวดคิ้วพลางนิ่วหน้าเพราะคงเจ็บที่ฉันเกร็งตัว


แล้วจะให้ทำไงล่ะ ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าอาการเกร็งมันเป็นยังไง



"ฉันเจ็บ คุณแทฮยองเอามันออกไปขอร้อง-^-"



"จะบ้ารึไง! มาถึงขั้นนี้แล้ว " แทฮยองยู่ปากพร้อมขมวดคิ้วดุๆ "เกร็งอยู่แบบนี้ฉันทำอะไรไม่ได้นะ"


"งั้นก็เอาออกไปสิ"



"ไม่มีวัน"


ตับ~


"อ๊า! เจ็บ><"


"หยุดเกร็งถ้าไม่อยากเจ็บ"


"แล้วต้องทำไงล่ะ ฉันไม่รู้"


"ขัดใจจริง มีอะไรกับเธอเนี่ย" ก็แล้วมาเอากูทำไมล่ะ --


"ปล่อยฉันเถอะนะ"


"พูดมากอีกแล้วนะ"


..ด้วยความที่ขัดใจ แทฮยองจับเทปสีดำอันเดิมเข้าไปแปะไว้ที่ปากเล็กไว้เหมือนเดิม


ไม่รอช้าให้ฤทธิ์ยาที่เสพหมดไป ปากหนาโน้มลงโลมเลียหน้าอกสวยเพื่อให้คนใต้ร่างผ่อนครายด้วยการแบ่งความเจ็บปวดนั้นออกไปจากส่วนล่างที่เชื่อมกันกับของเขา


"อื้อ..."


เสียงเล็กดังออกมาจากลำคอ ตาสวยเริ่มหลับแน่นเพราะส่วนล่างเริ่มมีการเคลื่อนไหวเข้าออก มือเล็กคว้าขอบหัวเตียงพลางกำมันแน่นจนเส้นเลือดบนหลังมือโผล่ขึน


"โอเค..เริ่มแล้วนะ..อ่า.."


เมื่อรู้สัญญาณแล้ว แทฮยองก็กดสะโพกและเพิ่มแรงให้หนักหน่วงขึ้น แต่ด้วยความที่คิดไปเองว่าคนใต้ร่างพร้อม แต่หารู้ไม่ว่าเธอกำลังเก็บความรู้สึกไว้แค่ไหน


"ซีด..อื้อ.."


แคว่ก~ แทฮยองเปลี่ยนใจดึงเทปสีดำออกอีกรอบ เพราะเขาต้องการจะฟังเสียงครางหวานจากคนตรงหน้า อีกอย่างเขายังไม่เคยสัมผัสปากเล็กนั่นเลย


"อ๊า..อ๊า..แท..ฉันเจ็บ"


"ยังไม่หายอีกหรอ?" ถึงจะถามมา แต่ตัวเองก็ยังขยับส่วนนั้นเข้ามาในตัวฉันไม่หยุดหย่อน ตอนนี้มันทั้งเจ็บทั้งแสบ ทั้งแน่นจนแทบจะหายใจไม่ออก


"คอยดูนะ ถ้าเสร็จเมื่อไหร่ฉันจะจดจำไว้ว่าคุณมันโคตรสารเลว"


"ฮ่ะๆๆงั้นเหรอ? ก็เอาสิ" ไม่แยแสเลยใช่ไหม!


ตั๊บ!


"อ้ะ! เบาๆสิฉันเจ็บ!"


"ไม่เบาแล้ว ฉันอ่อนข้อให้เธอมานานแล้ว ใจเธอฉันจะไม่สนอีกต่อไป เพราะฉันจะห่วงแค่ความรู้สึกของฉัน!"


ตั๊บ..ตั๊บ...


"อ้ะ...อื้อ..><"


แรงกระแทกเพิ่มขึ้นเท่าตัว เมื่อแทฮยองไม่ได้สนใจอีกต่อไปว่าร่างบางจะเจ็บปวดสักแค่ไหน เขารู้เพียงแค่ว่าอีกไม่กีนาที ฤทธิ์ยาที่เสพเข้าไปจะหมดฤทธิ์ และนั่นถ้าหมดคนอย่างเขาจะเหลือแรงอะไรให้ทำกิจกรรมนี่ให้จบล่ะ

มันก็ต้องเร่งสถานเดียว ถูกต้องไหม?


ตั๊บๆ~


"ซีด..เจ็บ! พอฮึกฮือ..ฉันเจ็บ" ทำไมถึงรุนแรงขนาดนี้ แรงไปไหมอ่ะ ฉันเจ็บ เจ็บจนรู้สึกว่ากำลังมีอะไรไหลออกมาเรื่อยๆ


"อ่าส์..อ่า..."


แทฮยองขยับสะโพกไปพลางเงยหน้าเพื่อรับเอาความรู้สึกที่ดีมากที่เขาได้ระบายมันออกมา


สะโพกเริ่มจะขยับขึ้นลงด้วยความเร็ว เพราะเมื่อถึงจุดกระสัน ไม่ใครคนใดคนหนึ่งก็ต้องมีความพึงพอใจ


และหยุดในที่สุด


แต่! ไม่ใช่กับผู้ชายคนนี้


"คุณ! แท..ฮือ...ฉันกลัวแล้ว ฉันเจ็บ ฉันขอร้อง อ๊า..!!!"


เมื่อความเจ็บเริ่มประท้วงให้ปากสวยพูดเอ่ยอ้อนวอนคนด้านบนที่ยังคงสนุกกับการระบายของตนเอง


มือหนารั้งขาสวยไว้ทั้งสองข้าง ก่อนจะขยับสะโพกมนให้แนบชิดกับสะโพกเล็กตรงหน้า


"อ๊า! ฮือ..พอแล้ว!"


"อืม..~~" แทฮยองไม่หยุดเลย เหมือนกับเสียงของฉันมันยิ่งชักชวนเขาให้เพิ่มแรงขึ้นเรื่อยๆ


แต่ตอนนี้ฉันไม่ไหวแล้ว มันเจ็บ มันจุกที่สุด มันเป็นช่วงเวลาที่ทรมาณที่สุดตั้งแต่ที่เกิดมาเลย


"พอได้แล้ว!"


"อ๊า..อีกแปป! แปปนึง..อ่า.." แทฮยองยังคงครางพร้อมกับกระแทกไอ่ท่อนใหญ่ยักษ์นั่นเข้าออกไม่หยุดหย่อน


"เมื่อไหร่..แห่กๆ ฮึก..เมื่อไหร่จะพอ!"


"อ๊า..อืม..ซีด..แปปๆๆ อ่า.."


พรืบ~


"อึก0.0!" จู่ๆก็ถอดแท่งนั่นออกอย่างเร็ว ก่อนจะจ่อมันลงที่หน้าท้องของฉัน พร้อมกับปล่อยอะไรอุ่นๆลงมาด้วย


น่ะ..นี่มันอะไรกัน! นะ..น้ำสีขาวขุ่นนี่มันอะไร แล้วทำไมบนท่อนแกร่งนั่นมีเลือดติดเต็มไปหมดแบบนั้น


"จบแล้วสิ^^" แทฮยองยิ้มด้วยสีหน้าหอบเล็กน้อย ก่อนจะโน้มตัวลงนอนบนที่ว่างของเตียง


แล้วฉันล่ะ? จะปล่อยให้น้ำสกปรกของนายมันเปรอะเปื้อนอยู่บนหน้าท้องฉันแบบนี้หรอ? แล้วข้อมือฉันล่ะ


"คุณแทฮยอง ไขกุญแจมือให้ฉันหน่อย"


"....."


"คุณ..."


คร่อก~~~


ล่ะ..หลับ-0- นี่มึงช่วยตื่นมารับผิดชอบหน่อยได้ไหม! ฮือ..จะเช็ดมันออกได้ไงเนี่ย


น่ารังเกียจที่สุด!

วันจันทร์ที่ 5 กันยายน พ.ศ. 2559

NC Jungkook X You 18+



Jungkook x You (NC)






"อ๊า><" หวังไม่ทัน ปลายนิ้วเรียวดันเข้ามาจนมิดนิ้ว ตอนนี้ฉันแทบจะบ้าตาย มันเหมือนของแข็งที่สอดเข้ามาอย่างเร่งรีบ และค้างแช่มันไว้แบบนั้น ตัวของฉันเกร็งจนจิกเท้าไปบนพื้นโซฟา


คือมันเจ็บ มันแปลก มัน!


"อ่ะจองกุก! ฉันเจ็บ><" จองกุกมันขยับนิ้วเข้าออกเหมือนไม่เคยเจออะไรพวกนี้มาก่อน เหมือนการขยับนิ้วนี่จะเป็นการทดลองว่าฉันรู้สึกยังไง


"เจ็บหรอ? ทีตอนบอกเลิกไม่เห็นเจ็บ" งื้อ! ไม่เจ็บงั้นหรอ เจ็บกว่านี้เป็นร้อยเท่าพันเท่าเลย


"....." แต่จะอธิบายเรื่องตอนนั้นไปก็ไม่มีประโยชน์


จองกุกเห็นว่าฉันเงียบก็ดันนิ้วเข้ามาอีกรอบ แต่ตอนนี้ฉันไม่เปร่งเสียงอะไรออกไปทั้งนั้น ถึงจะรู้สึกว่ามันเจ็บมากๆ แต่ถึงยังไงก็ต้องอดทน ยิ่งเผลอร้องออกมา จองกุกก็คงจะได้ใจเข้าไปใหญ่

สู้เงียบๆรับความรู้สึกปวดร้าวนั่นมาดีกว่า


"ได้!" จองกุกเหมือนกำลังโกรธอีกรอบ เพราะการตอบสนองของฉันมันไม่เผยออกมา


"อึก><" ตอนนี้ฉันเลือกหลับตาแทน กัดริมฝีปากตัวเองไว้แน่น เพราะปากร้อนๆของจองกุกผละออกแล้วส่งลิ้นลากวนอยู่บนเนินอกของฉัน


ไม่นานนักเรียวลิ้นร้อนก็เลียวนอยู่นอกบราฉันจะรู้สึกถึงความแฉะของน้ำลายที่ส่งผ่านซ้ๆำกันผ่านผ้าบรามาจนถึงยอดอก


มันเสียวฉันยอมรับ แต่ช่วงล่างก็ยังยันว่ามันเจ็บในเวลาเดียวกัน


"อื้ม~" จองกุกครางออกมาอย่างพอใจ และเขากำลังเริ่มจะคล้อยตามสิ่งที่ตัวเองกำลังมีครั้งแรก
มือหนาๆยกบราฉันลงใต้อก ก่อนจะใช้ลิ้นร้อนตวัดยอดอกที่ฉันเฝ้ามองความสวยเวลาอาบน้ำบ่อยๆ
บัดนี้ จองกุกได้รุกล้ำเข้ามาหามันแล้ว


"อึก..อือ.." เม้มปากแน่นเท่าไหร่ แต่ก็ไม่พ้นมีเสียงดังออกมาจากในคอ
จองกุกยกยิ้มก่อนจะเล่นกับสองเต้าฉันจนพอใจ นิ้วที่ขยับไปด้วยกลับทำให้ฉันไม่รู้สึกเจ็บแล้ว
นี่คงเป็นการเร้าโลมที่เหมือนหนังสือบอกไว้ตอนเคยเรียนเพศศึกษาตอนช่วง ม.ห้าใช่ไหม?


"จองกุก!.." ฉันถึงกับอุทานชื่อจองกุกออกมา เมื่อมือหนาของเขาดึงกางเกงในตัวน้อยของฉันออก นิ้วเองก็ดึงออกจากช่องทางอย่างรวดเร็วจนฉันไม่ทันได้ตั้งตัว

จองกุกไม่รอช้า แยกขาฉันออกก่อนจะมุดหน้าเข้ามาที่ช่วงหว่างขา เขาจูบต้นขาฉันเบาๆ แล้วก็เลื่อนไปทั่วบริเวณ

และเมื่อเข้าใกล้กับส่วนล่างฉันมากเท่าไหร่ ขนอ่อนบนตัวฉันก็ก่อม็อบประท้วงตั้งชูชันไปหมด


"จองกุกไม่!!" ฉันรีบหุบขาเข้าหากันจนล็อคหัวจองกุกเอาไว้แน่น ก็แน่ล่ะ ใครบอกให้เอาปากมาสัมผัสส่วนสยิวของฉัน มันใช้ไม่ได้เลยนะ><


"นี่ฉันเจ็บ!" ฮือ..ปากเอ่ยไม่พอ ลิ้นเสือกเลียมาเป็นระลอกๆ ฉันจะบ้าตายอยู่แล้ว ความรู้สึกแบบนี้เหมือนกับที่เคยตอนมีอะไรกับใครสักคนในฝั(-//-)


ซึ่งตอนนั้นมันทำให้ฉันคิดจะลองแบบช่วยตัวเองได้เลยแหละ แต่ถึงยังไงความถูกต้องก็มาก่อนความใคร่เสมอ


"จองกุกนี่ฉันยังไม่ได้อาบน้ำ-//-" เอาจริงๆเพิ่งฉี่มาตอนออกมาหาชินกิแล้วมาเจอหมอนี่นั่นแหละ


"อืมรู้ เสร็จค่อยมาอาบด้วยกัน"


"อ่ะ! ไม่เอา><" จองกุกเหมือนรู้ทางขึ้นมาบ้างแล้ว เค้าเล่นกับอวัยวะที่เสียวที่สุดของฉันเหมือนกับเพิ่งเจอของเล่นชิ้นใหม่


"อืม..." ถึงปากจะวุ่นวายกับส่วนนั้น แต่มือก็ยังแอบไปปลดเชือกสายกางเกงของตัวเองออกอีก แถมยังดันลงจนฉันเผลอเห็นบ็อคเซอร์ตัวสีแดงดำที่เขาชอบใส่

ก็ยังใส่สีเดิมๆ


"จองกุก..อ้ะ! จองกุกอ๊า!!" ฉันต้องเป็นบ้าไปแล้วแน่ๆ เมื่อเรียวลิ้นสากๆนั่นตวัดขึ้นลงทีไร เสียงสารเลวนี่มันก็เปร่งออกมาอย่างไม่อายใคร


"ต้องการแล้วใช่ไหม?"


"....."


"หึ!"


"อ๊า! จองกุกพอแล้วๆ" เมื่อเห็นว่าฉันไม่ตอบ ปากของหมอนี่แม่งเข้าดูดจุดต่อมที่โผล่อยู่ด้านล่าง จนฉันเองที่เคยจิกเนื้อผ้าจากโซฟา กลายมาเป็นจิกท่อนแขนหมอนี่แทน


"ตอบมาดิว่าต้องการ"

ให้ตอบไงละวะ!


"ตอบ!"


"เออ! ต้องการ พอใจรึยัง?-//-"


จองกุกไม่ตอบอะไรเพียงแต่ยิ้มมุมปากออกมา


พรืบ~


"ว๊าย!" จู่ก็ดึงฉันขึ้นมานั่งบนขาตัวเอง อะไรกัน!
มือหนาเอื้อมไปดึงบ็อคเซอร์สีดำแดงให้ละลง จนฉันเห็นไอ่..จุดๆๆนั่นโผล่ตั้งชูชันขึ้นมา
กะ..กลืนน้ำลายแทบจะไม่เข้าคอ มัน..ญะ..กรี๊ด! โดนเข้าไปฉันว่าตัวแตกแน่ๆเลย><


"ของฉันกับมันใครน่ากลัวกว่ากัน?" กูจะไปรูไหมล่ะ ชินกิไม่ได้เปิดให้ดูด้วยสิ-//-
แต่เท่าที่ดูจองกุกเอาไปแดกเลยค่ะ โล่แห่งอนาเขตใหญ่เกิน-//-


"ฉันจะไปรู้ได้ไง-//-"


"ก็เพิ่งไปเจอของมันมาไม่ใช่หรอ?"


"หึ! เออไปโดนมา ของหมอนั่นน่ากลัวกว่านายเยอะ แถมฉันยังชอบมากด้วยนะ^^"


"มีนา!"


หึ! ไหนๆก็คิดไปเองแล้ว ฉันยังต้องอธิบายอะไรอีก พูดประชดให้แม่งเจ็บใจเล่นๆ


"จองกุก! นะ..นาย" จองกุกมันชันเข่าขึ้น จนตัวฉันสไลด์ลงไปชนกับไอ่แท่งบ้าบอนี่เต็มๆ
แถมไม่รอช้ามือหนาๆมันจับไอ่แท่งนั่นเข้ามาสัมผัสกับช่วงล่างฉันอีก


"จอกกุกไม่! อ๊า><" เจ็บ! เชี่ยเจ็บมากๆ ตัวแทบจะแตกออกมาเป็นเสี่ยงๆ
นิ้วที่ว่าเจ็บแล้ว ไอ่แท่งเวรนี่เจ็บกว่าเป็นร้อยเท่า ทำไม !

อึก!


"อ๊า! จองกุกเจ็บๆๆ"


"อืม~" จองกุกไม่ฟังฉันเลย ยังเอาแต่ขยับสะโพกกระแทกขึ้นสวนทางกับสะโพกฉันที่ลงไปตามแรง
มันเจ็บอ่ะมันเจ็บ ฮึก!


"ก็ทำให้โกรธก่อนทำไมวะ!"


"แล้วทำไมต้องโกรธ! อื้อ..จองกุกเจ็บ!"


"ทำไมน่ะหรอ ก็เพราะเธอไปนอนกับมันไง ทำไม! คนแรกของเธอมันควรเป็นฉัน!"


"ฉันไม่ได้นอนกับใครทั้งนั้น ฮึก"


"งั้นหรออ! หึ!"


"อ๊าฉันเจ็บจองกุก-^-" ฉันเผลอจิกเล็บเข้าไปที่ไหล่ขจองกุกเพื่อหาที่ระบายความเจ็บปวด
ทำไมกัน ทำไมไม่มีอะไรที่ผ่อนคลายได้เลย


จองกุกยังคงประครองสะโพกฉันไว้แล้วขยับกระแทกขึ้นไม่หยุดเลย เสียงครางของเขาดังไปทั่วห้อง ผิดกับฉันที่มีแต่เสียงร้อง โอดโอย เจ็บๆ ไม่ซ้ำกัน


"อ่า..มีนะ..นา~" จองกุกมันหลับตาพริ้มเหมือนฟินมีความสุข แรงกระแทกเพิ่มขึ้นและถี่ขึ้นเล็กน้อย


"จองกุก! อ้ะ!><"
จนสุดท้ายต้องหยุดลงพร้อมกับเสียงหอบของจองกุกและฉัน แถมในช่องทางของฉันมันก็เหมือนมีอะไรพุ่งเข้ามา มันอุ่นๆ


และฉันก็คงไม่คาดคิดไปไกลคิดว่ามันเป็นอย่างอื่น เพราะแท้จริงมันคือน้ำที่พุ่งออกมาจากตัวจองกุกนั่นแหละ


"อื้ม~" จองกุกผละลิ้นออกมาตวัดกับยอดอกฉันเบาๆ มือหนายังคงเค้นที่เอวไปมา


ทำไมตอนนี้มันรู้สึกอ่อนโยนจัง


"ต่อกันนะ"


"ห้ะ?"


"ฉันละเบื่อความที่เธอจะอยากรู้มันรอบสอง ไป!"


พรืบ~


"อ๊าจองกุกเบาๆสิฉันเจ็บ" จองกุกมันอุ้มฉันในท่าที่จุดนั้นของเรายังเชื่อมกันอยู่ หมอนี่มุ่งหน้าไปที่เตียงนอนนุ่มที่อยู่ไม่ไกลจากโซฟาเลย


พรืบ~ จองกุกปล่อยตัวลงมาพร้อมฉัน จนแรงกระแทกมันเข้าจนสุด งือกูเจ็บจะตายอยู่แล้วนะ-^-


"จอน..จองกุก พอได้โปรด ฉันเจ็บจะตายอยู่แล้ว" คือฉันไม่ได้สำออยนะ แต่คือมันเจ็บ ที่จองกุกทำมาตั้งแต่แรกฉันไม่มีความสุข หรือแม้แต่อารมณ์ร่วมเลย

แต่กลับกันที่มีแต่ความปวดร้าวระบมกลับมาแทน


"มาถึงขนาดนี้แล้วเธอยังจะถอยอีกหรอ.." ถอยทุกทีนั่นแหละไอ่บ้า


"แต่ฉันเจ็บจริงๆ" ฉันเอ่ยพร้อมกับมองหน้าเขาเชิงอ้อนวอน จองกุกมองมาด้วยสายตาที่คาดเดายากมาก อีกมุมคิดว่าอ่อนโยน อีกมุมก็เป็นความรู้สึกที่โกรธเคือง

แล้วตอนนี้ฉันได้รับความรู้สึกไหนของเขากัน(. .)


"ทนเจ็บหน่อยแล้วกัน รู้ไหมว่าครั้งแรกแม่งทำให้ฉันไม่อยากหยุด" แหม! นั่นมันมึงหนิ จะอะไรล่ะก็แค่ขยับเข้าอย่างเดียว มีเจ็บด้วยหรอ?

มีอะไรที่บ่งบอกว่าเสียเปรียบบ้าง


"แต่เราไม่ได้เป็นอะไรกันแล้ว หยุดทำเรื่องบ้าๆแบบนี้ พอแล้ว แก้แค้นฉันได้สมใจแล้วล่ะ ฉันเจ็บปวดไปทั้งกายทั้งใจแล้ว ฮึก..ฉันเจ็บแล้วจริงๆY.Y"


น้ำตาของฉันเริ่มเออคลอมาอีกรอบ เพราะคิดดูแล้วสิ่งที่ฉันทรมาณมาโดยตลอดคือการที่ต้องทำเป็นไม่รักเขาคนนี้


แต่ที่ทำไป เขาจะรู้ไหมว่าฉันทำเพื่อเขา ฮึก! เขาจะรู้บ้างไหม!!


"หยุดร้อง" จองกุกเอื้อมมือมาเช็ดน้ำตาให้ฉันเบาๆ แต่ทำไมไม่เอาไอ่สิ่งสกปรกนั่นออกไปด้วย
มันน่าสมเพชมากมั้ยที่มาคุยกันอยู่ในสถานการณ์แบบนี้


"....." ถึงคงจะคิดแบบนั้นแต่ฉันก็ได้แค่เงียบ


"เธอรู้มั้ยว่าวันนั้นฉันเจ็บมากแค่ไหน" ถ้าเขาจะหมายถึงวันที่ฉันบอกเลิก บอกเลยว่าฉันเจ็บกว่ามากๆ


"ฉะ..ฉันขอโทษ แต่ที่ฉันทำไปมันก็เพราะ..."


"เพราะเธอมันเห็นแค่ฉันเป็นแค่ของเล่น" ก็เพราะความมโนของนายนั่นแหละที่ทำให้เข้าใจผิดอยู่แบบนี้
อืมจะเข้าใจยังไงก็แล้วแต่เถอะ ฉันก็หมดความอดทนแล้วเหมือนกัน ต่อจากนี้ก็ไม่ต้องมาเจอกันอีก ให้มันเป็นแค่ช่วงเวลาที่เลวร้ายที่สุด เจ็บปวดที่สุดก็แล้วกันนะ


"อืม แล้วแต่จะคิด"


"ความจริงสินะ"


"จะบอกยังนายก็ไม่ฟังจองกุก ทำให้มันจบๆเถอะ"


"....." ไม่มีการตอบโต้ เพียงแต่มีแค่ใบหน้าที่นิ่งเฉยๆ ปากร้อนๆเริ่มเข้าทาบกับลำคอฉันอีกรอบ
ครั้งนี้มันควรจะจบสักทีสินะ


"อือ.." ฉันเริ่มจะเจ็บอีกรอบเมื่อจองกุกมันขยับขึ้นลงช้าๆ "อ๊ะ!.." ถึงกับนิ่วหน้า หมอนี่มันจะทำเร็วมันก็ทำ


เจ็บไหม><


"เจ็บแค่นี้เธอคงไม่เท่าฉัน!"


พั๊บ!~


"จองกุก!! ฮื้อ..เจ็บ><" ตอนนี้ฉันจิกผ้าปูที่นอนจนมันแทบจะขาด ความทรมาณที่รับมาแต่ละที ไม่มีคำว่า 'อ่อนโยน' เลยแม้แต่น้อย


"ต่อจากนี้ เธอต้องเป็นของฉันนะมีนา จำไว้!"


ตั๊บ!


"อ๊าจองกุก!" ครั้งนี้เป็นแรงกระแทกที่ฉันอยากจะบ้าตาย มันมาจนสุดทางรักของฉัน
มันรุนแรงที่สุด เหมือนเขาต้องการจะทำโทษ แล้วตามด้วยครอบครองฉันไปตลอด
ปากหนายังคงวนเวียนใต้ลำคอฉันจนไปถึงหน้าอก ลิ้นสากตวัดบนยอดอกแสนรักของฉันไปมาอย่างเชื่องช้า


และนั่นมันก็ทำให้ฉันรู้สึก..ผ่อนคลายลงบ้าง มันเริ่มจะไม่เจ็บที่ช่วงล่าง เพราะนี่มันคงเป็นการเร้าได้ดี


"เธอ..แฮ่ก..เป็นของฉัน" จองกุกเอ่ยกระเหือดกระหายก่อนจะรัวลิ้นร้อนๆนั่นลงมากระทบกับยอดอกฉันด้วยความเร็ว


และฉันก็ยอมรับอีกครั้งว่ามันรู้สึกดีมากๆ


ฉันแอ่นอกรับสัมผัสจากเขามาเพื่อทำให้ร่างกายเกร็งน้อยที่สุด เขาบอกว่าถ้าเกร็งมากช่วงล่างจะทำให้เจ็บ งั้น...

ฉันจะไม่เกร็ง ถ้าจองกุกอยากจะทำให้ครั้งนี้มันเป็นการลงโทษ ฉันก็พร้อมรับมัน แล้วขอให้มันจบแบบไม่มีใครเสียใจ


หึ! ไม่มี..ใครเสียใจ


"อืม~" เสียงจองกุกดังออกมาจากลำคออย่างพอใจ ใบหน้าของเขาบ่งบอกว่ารู้สึกดีมากๆ ปากผละเห็นฟันกระต่ายและพ่นลมออกมาแบบนั้น
มันเซ็กซี่นะ..


พรืบ~ มือแกร่งถอดเสื้อของตัวเองออก ก่อนจะสอดแขนมาใต้ขาพับของฉัน และเมื่อทุกอย่างลงตัวในทุกท่วงท่า จองกุกก็เริ่มขยับให้ส่วงล่างเข้าออกถี่ขึ้น
ถี่ขึ้นจนเขาหอบหายใจอย่างเหนื่อยอ่อน แต่ก็ยังไม่หยุดทำเพราะแน่นอนเขายังไม่ถึงจุดๆนั้น


ซึ่งฉันก็ด้วย(.//.)


"อ่าส~ " อีตาจองกุกนี่ปล่อยเสียงครางแสนขนลุกนี่มาก่อนจะมีซีดตามหลัง

แต่อย่านึกถึงเสียงฉันเลย มีทุกๆการกระแทกเข้าออก ที่ไม่อยากจะบรรยายก็เพราะกลัวจะรำคาญ


"มะ..มีนา"


"วะ..อื้อ..ว่า.."


"ฉัน..."


"อ้ะ! จองกุก! จองกุก><" อ่าจู่ๆก็รู้สึกว่าตัวเองแม่งรู้สึกดี แค่เพียงได้ยินเสียงของจองกุกที่เอ่ยเสียงเชิงอ่อนโยนแบบนี้


จู่ๆร่างกายฉันมันก็พุ่งทะยานไปที่ไหนสักที่ พร้อมกับแรงเข้าออกถี่ๆแบบนี้


"ฉันชอบเธอ..อืม..ฉะ..ฉันชอบเธอ"


"จอง..อ้ะ! จองกุกพะ..พอ!" เมื่อเขาเอ่ยบอกชอบฉันจบ จองกุกกดสะโพกให้ถี่และเร็วมากขึ้น มากเสียจนฉันเข้าจับอกตัวเองเอาไว้ไม่ให้มันขยับตามแรง มีแอบสัมผัสกับจุดยอดอกบ้าง เพราะมันรู้สึกเสียวจากช่วงล่างไปหมด


เสียงของเตียงที่ขยับไปตามจังหวะนี่ มันดังผสมกับเสียงของเราสองคน จนทำให้ห้องนี้วาบหวิวไปหมด


"อืม..ฉันจะ..ถึงแล้วนะ" วะ..ว่าไงนะ! แต่ฉัน..


"อ้ะ! อ่ะ! อืม>//<" ไม่ไหวแล้วจริงๆ ฉันก็เหมือนจะถึงจุดที่ต้องหยุดแล้วเหมือนกัน


"มะ..มี..อ่า~ ฉัน..."


ตั๊บ!!


"จองกุก....อ๊า! จองกุก" ไม่ทันจะได้พูด แรงกระแทกสุดท้ายที่แรงมากๆก็ส่งเข้ามาเป็นรอบสุดท้าย ฉันสัมผัสได้ถึงน้ำร้อนๆที่พุ่งเข้าตัวมาอีกรอบ


จองกุกหายใจแรงมากสื่อว่าเหนื่อย จนต้องฟุบร่างกายมาทาบทับกับตัวฉัน จนเป็นอันว่าเราต่างก็ยึดร่างของกันและกันเอาไว้


"จองกุกเอา..ออกไป(.//.)" ฉันรู้สึกอึดอัดก็เลยบอกจองกุก หมอนั่นแหงนหน้าขึ้นมองฉัน ก่อนจะพยักหน้าแล้วขยับเอาตัวออกไป


อึก! อ่าพอเอาไอ่แท่งบ้านั่นออกแล้ว มันโล่งอย่างบอกไม่ถูกเลย
แต่พอรู้ตัวอีกทีฉันก็รีบดึงผ้าห่มมาห่มร่างตัวเองไว้ทันที คือไม่รู้สิมันอายอ่ะ ร่างกายเปลือยเปล่า รอยบนคอและหน้าอกเยอะไปหมด


แถมยังรู้สึกถึงน้ำที่ไหลทะลักออกจากช่วงล่างนั่นอีก
ฉันเหลือบไปมองจองกุกที่นั่งมองมาที่ฉัน ฉันเลยเลือกนอนหันหลังให้กับจองกุก


"หันหนีแบบนี้ได้ไง ไม่น่ารักเลยนะ จุ๊บ~" อีตานี่ดึงตัวฉันให้หันไปหา ก่อนจะจับใบหน้าแล้วยื่นปากมาสัมผัสกับปากฉันอย่างรวดเร็ว


อะไรอีกล่ะ-//-


"พอใจรึยังล่ะ?"


"เรื่องอะไรล่ะ?"


"แก้แค้นไง พอใจรึยัง?"


"ฮ่ะๆๆยังหรอก เพราะฉันจะแก้แค้นเธอแบบนี้ทุกคืนเลย"


"ฝันไปเถอะ!"
ฉันรีบหันกลับมาอีกรอบ เพราะรู้สึกผิดหวังกับคำพูดของเขา เขาแค้นอะไรนักหนา ถึงต้องทำแบบนี้ แค่ครั้งนี้มันยังไม่พอใจอีกใช่ไหม?


ช่างเถอะ เหนื่อยแล้ว ขอนอนพักอีกแปปนะ แล้วฉันจะไปจากที่นี่ หนีไปให้พ้นคนใจร้ายคนนี้ พอแล้วกับการชดใช้ทั้งๆที่มันไม่ใช่ความผิดของฉัน


หมับ~ รู้สึกถึงอ้อมแขนแกร่งๆ สอดเข้ามาใต้เอว ก่อนจะขยับตัวหนาๆของตัวเองเข้ามาทาบกับหลังของฉัน


จองกุก


ผู้ชายใจร้ายT//T






#อ่านเรื่องเต็มได้ในเพจนี้จ้า